Elurra egin du, hemen bakarrik ikusten den bezala egin ere. 36 ordutan bi metro baino gehiagoko elurrarekin egin dugu topo oinarrizko kanpamentuan. Elurra hasi eta ez da hiru egunetan gelditu. Pena, irteerako laukitxora itzuli behar garelako. Oinarrizko kanpamentua berrantolatu behar da, arrastoa ireki eta banbuak jarri, baina bagenekien hori gerta zitekeela. Irribarre egin, mahukak jaso eta lanean gogor jarraitzea besterik ez dago.
Oso erritmo onean ari ginen aurrera egiten. Izan ere, bost egun eskasetan ia 2. kanpamenturaino igotzea lortu genuen. Iñaki eta biok materiala igotzen ari ginen elurra hasi zenean. Gau hartan bertan oinarrizko kanpamentura itzultzea erabaki nuen, baina Iñakik atseden hartu eta hurrengo goizean jaistea erabaki zuen. Kolpe latza izan zen, baina elurra markatzen zuen iragarpena bete egin eta palekin elurra kentzen ibili gara ordu luzez.
Eskerrak oinarrizko kanpamentua horrelako egoerarako prestatuta zegoen. Beti esaten dut ondo antolatzea dela espedizio baten arrakastaren gakoetako bat, inoiz ez baitakizu zer gerta daitekeen. Haize bortitzetarako edo izan duguna bezalako elurte handietarako prest egon behar da.
Hori bai, dendek primeran eutsi diote. Egia da, halaber, ezin zarela besoak gurutzatuta geratu ekaitza noiz amaituko zain. Noizean behin pala hartu eta elur kiloak kentzen hasi behar da. Horrela aritu gara ia 3 egunez. Jipoi ederra hartu dugu.
Baina badirudi azkenean eguzkia atera dela. Ekaitzaren ondoren barealdia etorri da. Dena berriro egokitzea dagokigu, eta, egiten dugunean, gora begiratu. Elur asko erori da eta ez dakigu bidea nola egongo den. Ziur gaude duela astebete baino askoz okerrago egongo dela eta horrek dena asko zailduko duela. Baina neguan Manaslu igotzea gogorra da, oso gogorra, eta horretarako prestatu behar dugu. Gogotsu gaude. Hau hasi baino ez da egin, eta egun gutxi barru albiste onekin itzultzea espero dut.