Gehienok ez duzue Iñaki ezagutuko, baina guk proiektu hau berarekin partekatzeko zorte handia izan dugu. Iñaki Alvarez, historiaz eta arkeologiaz maiteminduta dagoen Zumarragako gipuzkoarra, gizon lasaia, isila, da. Bere umiltasuna eta Alexek Manaslura gurekin etorri nahi ote zuen esan zion lehen minututik abentura honi jarri dion ilusio handia maila berean daude. Duela 20 urte Iñaki espedizio batean egon zen Alexekin, Jon Marotorekin eta Xabier Ormazabalekin batera. Espedizio hura osatzen zuten 4 lagunetatik, Iñakik eta Alexek bakarrik jarraitzen dute bizirik.
Duela hilabete batzuk, bere bizitzan mendiarekin izan duen harremana kontatu zigun. Hemen duzue abiatu baino aste batzuk lehenago idatzi zigun testu laburra.
“Mendia gaztetatik nirekin daramadan pasioa da. Horrek mendikate urrunetan eskalatzera eraman nau nire bizitzan zehar.
Oso ondo gogoratzen dut “altuerako gaitzarekin” izan nuen lehenbiziko esperientzia, Mont Blancen izan zen, 99an, Grands Mulets isurialdean. Lehenengo egunean zorabiatuta jaitsi ginen, eta bigarrenean, tontorreraino igotzen saiatu ginen. Urte horretan bertan ikusi nuen lehen aldiz alpinista bat hiltzen, Cervinoko Hornli ertza igotzen ari nintzela. Ondoren, Lyon ertza ere igo nuen tontor horretan bertan, eta baita beste bide asko ere, Eigerreko Mitellegui ertza, Ober Torberg ekialdeko ezproia, Dent du Geant, Weisshorn, etab.
2001ean izan zen 6.000 metrotik gorako nire lehen esperientzia, eta izozteak ikusi nituen lehen aldia, Jon Maroto nire lagunaren hatzetan, hain zuzen ere, Huascaranetik jaitsi ondoren. Hainbat urtetan itzuli naiz Peruko (Cordillera Blanca) eta Boliviako (Cordillera Real) andeetara, beste tontor batzuk egiteko, Toclaraju, Huaina Potosi edo Illimani, besteak beste.
2008an, Afrikako kontinentea bisitatu nuen nire lagun Koke Lasarekin, Atlasetara joateko. Han, hainbat mendi eskalatu genituen, tartean Toubcal, korridorearen bidetik. Baina jarduera hartan azpimarragarriena Biiguinoussenera (4.002 m) igotzea izan zen, katalogatu gabe ikusi genuen bide berri batetik, eta ez genuen horren berririk eman. D+ maila zuela esango nuke.
2002an Pamirrera egin nuen bidaia, inoiz ahaztuko ez dudan benetako goi mendiko esperientzia eta ikasgaia izan zen. Han ezagutu nuen Alex Txikon, eta gailurrik lortu ez genuen arren, gure adiskidetasunak iraun egiten du; hori da mendi handi hartatik ekarri nuen gauza nagusia.
Nire karrera alpino apaleko gauzarik nabarmenena, beharbada, 2004an Shisha Pangmarako espedizioa izango da. Ohiko bidea alde batera utzi eta haren iparraldeko erdiko korridorea, mila metrotan 55º inguru zituena eta zuzenean gailurrera zeramana, eskalatu genuen. 1987an ireki zuten, eta gu urte hartan sartu ginen, Unai Pérez de Arenaza eta Oriol Baró lagunek lehen aldiz igo ondoren. Izotz txirrista erraldoi hartatik gora egitera animatu gintuzten.
Eskerrik asko, Iñaki, gure alboan egoteagatik eta gu zaintzeagatik.